News

Φέτος τα Χριστούγεννα, με την καθοδήγηση των καθηγητών τους, οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου πήραν στα χέρια τους ένα βιβλίο με παράξενο τίτλο… «Η μαϊμού του βασιλιά». Το έργο συστηνόταν ως ιστορικό μυθιστόρημα, το οποίο μετέφερε τους εφήβους αναγνώστες στα δραματικά γεγονότα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, του Εθνικού Διχασμού, του Μικρασιατικού Πολέμου και, τελικά, στις τραγικές στιγμές της Μικρασιατική Καταστροφής. Η εμπειρία της ανάγνωσης συμπληρώθηκε με τη γνωριμία και την ουσιαστική συζήτηση των παιδιών με τον συγγραφέα του βιβλίου κ. Φίλιππο Μανδηλαρά, ο οποίος επισκέφτηκε το σχολείο μας την Πέμπτη 6 Μαρτίου. Απαντώντας στις ερωτήσεις που του έθεσαν οι μαθητές και οι μαθήτριες, ο κ. Μανδηλαράς αποκάλυψε ότι για τη συγγραφή του έργου του απαιτήθηκε έρευνα έξι ετών, τα αποτελέσματα της οποίας συχνά εξέπλητταν και τον ίδιο. Ο συγγραφέας μοιράστηκε μαζί τους τις σκέψεις του σχετικά με την επικαιρότητα του βιβλίου, αφού παντού και πάντα συναντώνται παρόμοιοι ήρωες και «στάσεις» ζωής, κερδοσκόποι και καιροσκόποι που έχουν την ικανότητα να εκμεταλλευτούν και να χειραγωγήσουν. Όταν τα παιδιά σχολίασαν την απουσία πολεμικών σκηνών από το έργο του, ο ίδιος δήλωσε κατηγορηματικά πως δεν επιθυμεί να περιγράψει τη φρίκη του πολέμου, γιατί «ο συγγραφέας ό,τι γράφει το ζει. Εγώ δεν θέλω την αναπαραγωγή της βίας, προτιμώ την υπόμνηση της βίας. Φυσικά βία υπάρχει παντού. Όμως στο βιβλίο υπάρχει και μία ειρωνεία απέναντι στη βία». Με αφορμή την ανταλλαγή πληθυσμών και τις πολιτικές της εθνοκάθαρσης που οδήγησαν στην τραγωδία του 1922 οι μαθητές διερωτήθηκαν και ρώτησαν τον συγγραφέα αν η σύγχρονη κοινωνία είναι περισσότερο έτοιμη για το διαφορετικό, για το πολυπολιτισμικό. Τέλος, στάθηκαν και στο ζήτημα της επαφής των παιδιών και των εφήβων με τη λογοτεχνία. Ο κ. Μανδηλαράς έδωσε μια διαφορετική απάντηση στον προβληματισμό αυτό, καθώς ο ίδιος πιστεύει ότι ζητούμενο είναι η αισθητική και ψυχική ανάταση μέσω οποιασδήποτε τέχνης. Άλλωστε, «το πολιτιστικό αγαθό δεν είναι για να αρέσει σε όλους. Ο καθένας παίρνει ό,τι θέλει». Με τη ζωντάνια και την αμεσότητά του, το χιούμορ, την ειλικρίνεια και την πηγαιότητα των λόγων του, από όπου απουσίαζε κάθε διδακτισμός, ο κ. Μανδηλαράς παρέσυρε μαθητές και εκπαιδευτικούς σε έναν ανοιχτό και αυθεντικό διάλογο. Τον ευχαριστούμε για όσα αποκομίσαμε!